Kuchnia Peru wygląda nieco inaczej na wybrzeżach Oceanu Spokojnego, a nieco inaczej w Andach. Czym wyżej w góry tym mniej dań rybnych, a więcej mięsnych. Jako, że jest to nasz rodzinny kraj mogę opisać wszystko bardzo dokładnie wraz z podaniem przepisów na poszczególne dania (proszę w tej sprawie o info email )

La cocina andina czyli dzisiejsza kuchnia andyjska oferuje oryginalne połączenie tradycyjnych smaków z nowinkami kulinarnymi z zakątków tak odległych, jak np. państwa azjatyckie, czego przykładem są dania łączące tradycyjne gulasze i sosy z bakaliami ze Wschodu. Peruwiańskie wybrzeże o długości 3000km oferuje bogatą gamę ryb i owoców morza.  Dzisiaj, eleganckie restauracje w światowych stolicach serwują dania takie jak ceviche i napoje jak pisco sour, nieodłączne w każdym prawdziwym peruwiańskim menu. Podstawowym składnikiem kuchni Inków kiedyś i dzisiaj był i jest ziemniak, a teraz także biały ryż, podawany do prawie każdego dania jako przystawka. W Peru, miejscu pochodzenia ziemniaka, znajdziemy ponad 100 odmian tego warzywa, co znowu zwiększa możliwości kulinarne:)

		CEVICHE  to danie z surowego filetu ryby marynowanej w soku z cytryny, chili i cebulą, podawane na zimno z gotowanymi lub słodkimi ziemniakami (ceviche de corvina), czy podane podobnie krewetki (ceviche de camarones). Dla smakoszy najlepsze jest jednak połączenie jednego i drugiego czyli mieszanka ryby wraz z owocami morza - wszystko zamarynowane w soku z limonki z dodatkami takimi jak cienko pokrojona cebula, gruboziarnista kukurydza, odrobina zielonej sałaty oraz pomidora.
LOMO SALTADO  stek smażony z cebulą, pomidorami i ziemniakami, podawany z ryżem. W całym kraju cieszy się popularnoscią jako główne danie.
		PAPA A'LA HUANCAINA jest to jedyny w swoim rodzaju wyśmienity sos, który moim zdaniem pasuje do wszystkiego, a tradycyjnie w Peru podaje się go razem z gotowanymi ziemniakami i gotowanym jajkiem. Jest to sos przygotowany z połaczenia pasty z żółtej papryczki chili odrobiny mleka oraz bialego sera
Do typowych przekąsek należą przepyszne tamales, małe paczuszki z mielonego mięsa i kukurydzy lub mielonego banana z mięsem i fasolką owinięte w liście z kukurydzy lub bananowca i podawane na zimno lub na gorąco. Są znakomitą przegryzką na szybko, dostępną wszędzie. Pysznym rozwiązaniem dla wegetarian jest choclo czyli gotowana solona kukurydza (z ogromnymi ziarnami, boska!!!!) .
		YUCA FRITA - smażona yuka, jest to kolejna przekaska, która stanowi również wspaniały dodatek do pełnych dań. Może być stosowana jako zamiennik dla ryzu, zmieniaków lub frytek. Jest to skrzyżowanie ziemniaka z białą rzodkwią - ponieważ ksztaltem przypomina bialą rzodkiew a smakiem ziemniaka. Idealnie komponuje się z sosem huancaina.
CHICHARRON DE CHANCHO - delikatnie mówiąc jest to bomba kaloryczna, ale kto by się przejmowal tak przyziemnymi rzeczami jak kalorie mając okazję popróbowac takich specjałów. Przeważnie danie to jest spozywane na sniadanie zamiast tradycyjnie jedzonych w Europie subtelnych kanapeczek z serkiem lub szyneczką. Dlaczego? Po pierwsze, zeby mieć siłę na cały dzień a po drugie, po co czekać z takim rarytasem do obiadu jesli można zjeść obiad na śniadanie!
		PACHAMANCA - to zapiekane przy pomocy gorących kamieni lub w ziemnych dołach danie składające się z baraniny, wieprzowiny, kurczaka lub świnki morskiej z dodatkiem przypraw oraz ziemniaków i fasoli. Kawałki mięsa, wspomniane wczesniej tamales oraz zieminiaki zarówno słodkie jak i dla nas  normalne, są przykrywane liśćmi bananowca i/lub kukurydzy a następnie wstawiane do dołu w ziemi, okładane goracymi kamieniami i wędzone wśród własnych zapachów oraz dymu z pozostałych składników. Po uwędzeniu poszczególne elemnty dania sa wyciągane na talerz i....zjadane ze smakiem przez klienta restauracji.

Ryby podawane są na wiele sposobów, najbardziej popularne dania to ryby gotowane w sosie z białego wina z cebulą, pomidorami i czosnkiem (chorrillana) albo pescado al ajillo czyli ryba w czosnku, smażona na grillu. W podobny sposób można zamówić kraba, ostrygi czy małże, także w postaci zup, z dodatkiem ziemniaczanych placków czy a lo macho, co znaczy z sosem z owoców morza. Moim jednym z pierwszych posiłków w Limie było tacu tacu, które wybrałam zainspirowana zabawną nazwą i okazało się, że to danie złożone z ryżu, smażonej fasolki, kawałka mięsa z grilla, lub sadzonego jajka i krewetek.

Wyżej w górach podawana jest gęsta i sycąca zupa z makaronem, wołowiną, jajkiem, mlekiem i warzywami (sopa a la criolla) lub awokado nadziewane warzywami z majonezem (palta a la jardinera).

Peruwiańczycy piją te same napoje, co Europejczycy, tyle, że troszkę słodsze, szczególnie, jeżeli chodzi o napoje gazowane. Soki, kawa i herbata podawane są tak jak w Europie, chociaż herbatę najczęściej pije się z cytryną. Oferta napojów jest według mnie mniejsza niż potraw, ale generalnie można dostać wszystko, co znamy z Europy, czyli napoje gazowane zachodnie, napoje gazowane lokalnych marek  jak Inka-cola - żółty napój odrobine smakiem przypominający polską oranzadę,  Andin Crystal lub chicha morada,  napój ze sfermentowanej czerwonej kukurydzy. Nie brzmi zachęcająco ale smakuje idealnie , bez cienia fermentacji. Wręcz przeciwnie - smakuje jak kompot z owocow lesnych z niewielką domieszką suszonych owoców.

Wśród napojów alkoholowych można spotkać parę gatunków piwa, (cerveza), w tym robione domowym sposobem w wysokich Andach - chicha, piwo kukurydziane. Oprócz piw w Peru dostępnych jest parę gatunków całkiem niezłych win oraz mocniejsze trunki, takie jak rum, koniak z winogron, wiśniówka, oraz słaba wódka z trzciny cukrowej. Specjalnością Peru jest pisco, napój narodowy, który zazwyczaj podaje się w postaci koktajlu z białkiem jaj, sokiem z cytryny, słodkim syropem i pokruszonym lodem.
 

Piwo

W Peru pija się piwa zarówno jasne (malta) jak i ciemne (negra). Do najsłynniejszych browarów Peru należy browar Cuzco oraz Arequipa. W Peru warzone jest tradycyjne piwo kukurydziane które jest przechowywane w glinianych dzbankach i serwowane w dużych szklanych kuflach, posiada ono bardzo specyficzny smak który nie wszystkim odpowiada, ale zawsze warto spróbować coś nowego.
 

Cherimoya

Owoc ten pochodzi nie tylko z Peru, ale również z Brazylii, Boliwii, Meksyku, Indii, Cejlonu, Hiszpanii. Spotkamy go także w Izraelu. Owoc ten ma wielkość pięści a jego kształt często jest kojarzony z sercem. Skórka tego owocu jest miękka oraz porowata z łuseczkowatą strukturą. Miąższ tego owocu posiada czarne niejadalne pestki. Cherimoya ma bardzo ciekawy słodki smak, który możn porównać z truskawkami. Owoc ten jest bardzo zdrowy, zawiera witaminę C, wapń i fosfor

  Dania specjalne:

W Iquitos można zjeść dania typowe dla regionu Amazonii, np. zupę z małpy, filety z jaszczurki czy bardzo delikatną zupę-żel z żółwia, oraz smażone piranie. Polecam juane czyli danie z ryżu z rybą lub kurczakiem zawiniętym w liście bananowca, proste i smaczne.

Hitem nad hity jest jednak dane ze świnki morskiej - CUY. Nigdy nie zapomnę, jak szlam z moim przyszłym mężem przez targ w Limie i zachwycałam się mnogością uroczych świnek morskich w klateczkach, praktycznie na każdym stoisku.  Nie mogłam zrozumiec rozbawienia w Jego oczach az..przeszlismy do części ze stoiskami mięsnymi... Gdzie świnki morskie leżały wszędzie oporządzone jak kurczaki i gotowe do zakupu i zjedzenia.  Nikt z mojej rodziny świnek nie jada ale znaczna część populacji w Peru traktuje je tak samo jak w Europie traktuje się np. kurczaki.

Jak są podawane świnki morskie? Otóż w bardzo elegancki sposób, począwszy od swojskich barów typu fastfood do drogich restauracji. Pewnego dnia, siedząc w jednej z takich restauracji na spotkaniu rodzinnym ku mojemy pzerażeniu zauwazyłam, z talerza turystów obok wystaje mala opieczona łapka świnki, którą w Polsce trzyma się w domu jako zawierzątko domowe. :)  No ale z gustami i smakami się nie dyskutuje a będąc w innym kraju - ponoć wszystkiego trzeba spróbować. Ja akurat odmównilam sobie tej (nie)przyjemności.